กับข้าวมาแล้ว

แซม พ่อค้าขายผักกับรถคู่ชีพสีแดงแปร๊ด

ผักปลูกเองจากสวน สด และน่าทาน

กับข้าวมาแล้ว

ที่บ้านพักมีรั้วรอบขอบชิดแน่นหนา  และใครจะเข้าตามตรอกออกตามประตูก็ต้องผ่านยามรักษาการสองคน  ดังนั้นเมื่อกลับเข้ามาบริเวณบ้านแล้วก็จะไม่ได้เห็นหน้าใครอีก

แต่ทุกวันศุกร์ราวทุ่มกว่าๆ ที่นี่จะมีรถยนต์สีแดงนำผักหญ้าเข้ามาขายให้ลูกค้าประจำ คนขายชื่ออะไรจำยากมาก เลยเรียกแกว่าแซม 

ตาแซมเนี่ยแกเป็นคนอารมณ์ดี พอรถมาจอดหน้าบ้านแกก็จะยกถุงใส่ผักสองถุงออกมา แล้วล้วงผักออกมาวางเรียงไว้หน้าประตู เสร็จแล้วก็จะมากดออดประตูเรียกให้เจ้าของบ้านออกมาดูผักที่แกเอามาขาย ปกติก็จะมี บวบ  ถั่วฝักยาว น้ำเต้า แตงกวา มะเขือเทศ มะเขือยาว หอมแดง มะระขี้นก ฟักทอง แตงไทย มะละกอ ผักโขมบ้าน แคร็อต แกบอกว่าผักที่นำมาขายเป็นผักปลูกเองจากสวนด

ที่เห็นเป็นถุงพลาสติกนั้นราคาสองร้อยไนร่ายืนพื้น คิดเป็นเงินไทยก็เอาห้าหาร ง่ายๆลงตัวไม่ต้องคิดเศษ  ถุงใหญ่หน่อยราคาสามร้อยสี่ร้อย ราคาที่เรียกนั้นต่อได้นะ แต่ตาแซมแกไม่ค่อยยอม เรามักใช้วิธีขอให้แกเอาของออก เพราะต้องการไม่มาก แล้วแกก็คิดส่วนลดให้ตามของ

ที่ว่าแกอารมณ์ดีคือชวนแกคุยได้ถามไถ่ได้ว่าของที่แกนำมานั้นเอาไปทำอะไรกินดี แกจะบอกให้อย่างตั้งใจ หรืออยากฝากให้แกหาผักอะไรมาให้ครั้งหน้าแกก็จะรับปากโดยเร็ว (แต่ไม่ค่อยได้ตามที่สั่ง)

ศุกร์ที่ผ่านมาแกเอามะละกอมาขายให้

เรา: มะละกอไม่สวยง่ะ มีตำหนิตรงเนี้ย พลางชี้ให้ดู

แซม : ไม่เป็นไรครับ ตำหนินั่นเป็นเพราะมะละกอพิงอยู่กับกำแพง ไม่เสียดอกครับ

เรา: แล้วนี่อีกกี่วันจะกินได้ล่ะเนี่ย

แซม: สองวันก็ทานได้แล้วครับ

เรา: ขายยังไงล่ะ

แซม: ลูกละสองร้อยไนร่าครับ

เรา: แน่ใจนะว่าไม่เสีย

แซม: หากผ่าแล้วเสียเที่ยวหน้ามาให้บอกได้ครับจะเอาลูกใหม่มาให้

เรา: อ้าว ไม่คืนเงินหรือ

แซม: ไม่คืนครับ แต่จะเอามะละกอลูกใหม่มาให้ ตาแซมยืนยันหน้ายิ้มๆ

เพิ่งผ่ามะละกอลูกนี้ทานเมื่อค่ำวันจันทร์  เนื้อเหลืองสวย หอม หวาน แต่แม่บ้านอดบ่นไม่ได้ว่าหากเชื่อแซมผ่าทานตั้งกะวันอาทิตย์ก็จะสุกพอดี

สองวันของแซมคือสองวันเป๊ะๆ